Ενδιαφέρον!

Ανακάλυψα μια ιστοσελίδα που μου φάνηκε ενδιαφέρουσα και χρήσιμη. Είναι ο Οδυσσέας, ο κόμβος του Υπουργείου Πολιτισμού της χώρας μας. Δεν ξέρω για εσάς, εγώ πάντως χάθηκα εκεί μέσα και ακόμα έχω υπόλοιπα..

 

Ευρωπαϊκός Διαγωνισμός Κόμικ

Σκοπός του διαγωνισμού είναι να δοθεί σε όλους τους νέους η δυνατότητα να εκφράσουν τις εμπειρίες τους από τη ζωή τους ως πολίτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Πληροφορίες για τη συμμετοχή και τα βραβεία εδώ.

 

Έκθεση έργων του Γιάννη Μόραλη

Μέχρι τις 15 Φεβρουαρίου θα διαρκέσει η έκθεση «Σχέδια 1934-1994» του Γιάννη Μόραλη στο Μέγαρο Εϋνάρδου. Πληροφορίες εδώ

 

«Το τέλος της φτώχειας;»

Τη Δευτέρα 2 Φεβρουαρίου στις 8.00 μ.μ. η Action Aid σε συνεργασία με τον κινηματογράφο Δαναό (Λεωφόρος Κηφισίας 109, μετρό Πανόρμου), διοργανώνει ειδική προβολή του ντοκιμαντέρ του Φιλίπ Ντιαζ «The end of poverty?«

Θα ακολουθήσει συζήτηση παρουσία του δημοσιογράφου Στέλιου Κούλογλου. Η είσοδος είναι 5 ευρώ και όλα τα έσοδα από τα εισιτήρια θα δοθούν για την ενίσχυση του έργου της Action Aid.

Πάνω από 1 δισεκατομμύριο άνθρωποι ζουν με λιγότερο από 1 δολλάριο την ημέρα. Πάνω από 800 εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο πεινούν σε καθημερινή βάση. Κάθε 3,6 δευτερόλεπτα ένας άνθρωπος πεθαίνει από την πείνα. Οι περισσότεροι είναι παιδιά. Γιατί;

Με τόσο πλούτο στον κόσμο, γιατί συνεχίζουν να υπάρχουν τόσοι φτωχοί; Μήπως πρέπει να αναρωτηθούμε γιατί το 25% του παγκόσμιου πληθυσμού καταναλώνει πάνω από το 85% των παγκόσμιων ενεργειακών αποθεμάτων; Υπάρχει περίπτωση να έρθει ποτέ το τέλος της φτώχειας;

Η φτώχεια δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός. Με αφετηρία αυτά τα ερωτήματα που έχουμε συνηθίσει να προσπερνάμε, ο Φιλίπ Ντιαζ συναντιέται με νομπελίστες οικονομολόγους και αναλυτές οι οποίοι αποκαλύπτουν ότι η αρχή έγινε με την κατάκτηση της Αμερικής από τους Ευρωπαίους και την αποικιοκρατία που δημιούργησε ένα σύστημα όπου λίγες χώρες εκμεταλλεύονται συστηματικά τις περισσότερες κρατώντας τες φτωχές.

Δημιουργός της ταινίας είναι ο Γάλλος Φιλίπ Ντιαζ (σκηνοθεσία, σενάριο, φωτογραφία), ο οποίος ταξίδεψε επίσης σε διάφορες περιοχές του κόσμου όπως στην Κένυα και τη Λατινική Αμερική και μίλησε με ανθρώπους που ζουν στη φτώχεια.

Η ταινία παρουσιάστηκε μεταξύ άλλων σε ειδική προβολή στην Εβδομάδα Κριτικής του Φεστιβάλ Κανών και στο 14ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Νύχτες Πρεμιέρας. Δεν έχει ακόμη προβληθεί στις αίθουσες.

 

40.000 δέντρα για την Πεντέλη!

Μια μεγάλη προσπάθεια έχει προγραμματιστεί για την Κυριακή 25 Ιανουαρίου. Δεντροφύτευση/αναδάσωση στην Πεντέλη, συγκεκριμένα στην περιοχή Κοκκιναρά.

Η κινητοποίηση του κόσμου φαίνεται να είναι μεγάλη, ευτυχώς…

Για τη μεταφορά από και προς το σημείο της αναδάσωσης οι διοργανωτές έχουν φροντίσει να υπάρχουν πούλμαν που θα αναχωρούν από την Κηφισιά.

Περισσότερες πληροφορίες για οργανωμένη συμμετοχή προσκοπικών τμημάτων θα βρείτε σε σχετική ανακοίνωση στη σελίδα του ΣΕΠ.

Για γενικότερη ενημέρωση υπάρχει και group στο facebook.

 

13ο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς

Ξεκινάει στις 22 Ιανουαρίου και θα διαρκέσει έως τις 25 Ιανουαρίου το καθιερωμένο πλέον φεστιβάλ (πραγματοποιείται από το 1996). Φέτος το θέμα είναι το «13».

Το φεστιβάλ φιλοξενεί η «Τεχνόπολις» του Δήμου Αθηναίων, Πειραιώς 100-Γκάζι.

Η είσοδος είναι ελεύθερη και οι εκθέσεις θα είναι ανοιχτές 12.οο με 21.00. Καθημερινά στις 19.00 θα υπάρχουν και live συναυλίες.

Τα συστατικά της φετινής γιορτής, είναι:

– Μεγάλη ομαδική έκθεση 33 Ελλήνων δημιουργών κόμικς με πρωτότυπες παρουσιάσεις πάνω στο φετινό θέμα, το «13».

– Έκθεση-αφιέρωμα στο ρωσικό και ουκρανικό κόμικ.

– Παρουσίαση Λιβανέζων δημιουργών κόμικς.

– Μεγάλη ατομική έκθεση του Μεξικάνου εικονογράφου Patricio Betteo.

– Ατομική έκθεση του «δικού μας» Λέανδρου.

– Street Art και Graffiti αφιέρωμα.

– «Nevada» – έκθεση φωτογραφίας από την αμερικάνικη δύση.

– Εικαστικές παρεμβάσεις στους εξωτερικούς και εσωτερικούς χώρους.

– Μουσική (live εμφανίσεις).

– Κουκλοθέατρο.

Νομίζω πως αξιζει τον κόπο μια επίσκεψη…

 

Νέα χρονιά..!

Λείψαμε πολύ, είναι η αλήθεια. Μάλλον μας σάστισε η επικαιρότητα και μετά παρασυρθήκαμε από τις εορταστικές υποχρεώσεις…

Ας ξεκινήσουμε όμως τη νέα χρονιά με πολλές ζεστές ευχές που μακάρι, έστω και στο ήμισυ, να γίνουν αληθινές.

Υγεία, γαλήνη και ό,τι άλλο επιθυμεί καθένας ξεχωριστά εύχεται αυτό το blog σε όλο τον κόσμο!

Σύντομα κοντά σας με ενδιαφέροντα θέματα!

 

Εσύ κάνεις ανακύκλωση;

Δεν είναι απλά μια καλή συνήθεια, είναι ανάγκη! Εκτιμάται ότι μόνο οι Έλληνες παράγουν κάθε χρόνο 4,5 εκατομμύρια τόνους αστικών στερεών απορριμάτων! Θέλεις αλήθεια να είσαι τόσο…παραγωγικός;

Κάθε χρόνο χρησιμοποιούνται στην Ελλάδα 1 δισ. αλουμινένια κουτιά για μπίρες και αναψυκτικά.

1,5 εκατομμύρια τόνοι είναι η αντίστοιχη ποσότητα σε χαρτί. Ισοδυναμεί με ένα δάσος περίπου στην έκταση της Κρήτης!

35% των οικιακών απορριμάτων μπορούν να κομποστοποιηθούν.

Το 2009 έχει ανακηρυχθεί έτος ανακύκλωσης για την Ελλάδα από το ΥΠΕΧΩΔΕ.

Διάβασε λοιπόν τι μπορείς να δίνεις για ανακύκλωση και που. Θα κατεβάζεις λιγότερα σκουπίδια και θα ξέρεις ότι κάνεις το χρέος σου απέναντι στον πλανήτη.

Όλες τις συσκευασίες, συν χαρτοκιβώτια, εφημερίδες, περιοδικά, βιβλία.

Τα μεταφέρεις στον πλησιέστερο μπλε κάδο και τις ρίχνεις μέσα χύμα. Δεν υπάρχει κάδος κοντά σου; Επικοινώνησε με το γραφείο καθαριότητας του δήμου σου.

Πλυντήριο, τηλεόραση, φωτιστικό, τη λάμπα που κάηκε, τον παλιό σου υπολογιστή…οποιαδήποτε ηλεκτρονική ή ηλεκτρική συσκευή.

Ρωτάς την Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε. και μαθαίνεις όλα τα σημεία συλλογής ηλεκτρικών και ηλεκτρονικών συσκευών. Για να μεταφέρεις τις ογκώδεις συσκευές επικοινώνησε με το γραφείο καθαριότητας του δήμου σου.

Υπολείμματα τροφών, πράσινα απορρίματα κήπων, στάχτη από το τζάκι φίλτρα καφέ, τσάι…όλα τα οργανικά απόβλητα που ανακυκλώνονται.

Ρώτα την Οικολογική Εταιρεία Ανακύκλωσης που θα σε κατατοπίσει για την κομποστοποίηση, δηλαδή τη διαδικασία μετατροπής οργανικών αποβλήτων σε λίπασμα. Το μόνο που θα χρειαστείς είναι ένας κάδος, μπορείς όμως να φτιάξεις και τον δικό σου.

Το παλιό σου αυτοκίνητο.

Επικοινώνησε με την Εναλλακτική Διαχείριση Οχημάτων Ελλάδας. Θα σε ενημερώσει για τα σημεία που μπορείς να το παραδώσεις. Αν μάλιστα το κάνεις μέχρι τις 20 δεκεμβρίου θα γλιτώσεις τα τέλη κυκλοφορίας του επόμενου χρόνου.

Ορυκτέλαια, λιπαντικά, λάστιχα.

Αν τα αλλάξεις μόνος σου, πήγαινε τα παλιά υλικά στο συνεργείο, βενζινάδικο, βουλκανιζατέρ της γειτονιας σου. Περισσότερες πληροφορίες στην ΕΛΤΕΠΕ και στην Ecoelastika Α.Ε. Πλέον όλες οι επιχειρήσεις υποχρεούνται από τον νόμο να παραδίδουν τα υλικά για ανακύκλωση.

Μπαταρίες μιας χρήσης ή επαναφορτιζόμενες.

Κάνε ένα κλικ στο site της ΑΦΗΣ για να μάθεις πού βρίσκεται ο κοντινότερος κάδος.

Παλιά υφάσματα

Εοικοινώνησε με τη Freedom (Νάξου 27, Καμίνια, Πειραιάς, 210-4813802). Τα συγκεντρώνει για την κατασκευή στουπιών.

Ρούχα, αξεσουάρ, βιβλία, cd, dvd, παιχνίδια, κοσμήματα, διακοσμητικά και άλλα αντικείμενα σε καλή κατάσταση.

Χάρισέ τα. Υπάρχει Ο Πράσινος Γατος (Ιπποκράτους 42) που δέχεται όλα τα παραπάνω. Κάποια τα πωλεί και άλλα τα διοχετεύει σε φιλανθρωπικές οργανώσεις. Η κυρία Σοφία θα ζυγίσει την πραμάτεια σου και θα σου πει ποιο χρηματικό αντίτιμο σου αναλογεί. Εσύ θα το εξαργυρώσεις διαλέγοντας κάποιον από τους θησαυρούς του μαγαζιού. Υπάρχει ακόμα Το Δεύτερο Χέρι (Φειδίου 14-16, Αθήνα, www.karavani.gr). Τα έσοδα από τις πωλήσεις διατίθενται στις αποστολές της οργάνωσης Ελληνικό Καραβάνι Αλληλεγγύης. Μπορεί να φύτρωσε…(Σπ.Τρικούπη, Εξάρχεια, http://sporos.org) όπου λειτουργεί μόνιμο χαριστικό παζάρι. Το freecycle είναι κάτι σαν ηλεκτρονική εφημερίδα μικρών αγγελιών. Γίνε μέλος στο http://groups.yahoo.com/group/AthensGreeceFreecycle. Μπορείς ακόμη να πας στα sites www.xariseto.gr και www.bookmooch.com

Ναι, είναι τρόπος ζωής η ανακύκλωση…!

(πηγή : FAQ 31)

 

20 Νοεμβρίου-Παγκόσμια Ημέρα για τα δικαιώματα των παιδιών

Στις 20 Νοεμβρίου 1989 υπογράφηκε η σύμβαση για τα δικαιώματα των παιδιών.

Συμμετείχαν 191 κράτη. (Δεν συμμετείχαν οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σομαλία).

Προτού υπογραφεί αυτή η σύμβαση τα παιδιά δεν αντιμετωπίζονταν ίσα σε όλο τον κόσμο. (ενώ τώρα αντιμετωπίζονται, ε;…)

Η φτώχεια, η έλλειψη παιδείας, η εκμετάλλευση, η έλλειψη ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης που είχε σαν αποτέλεσμα τις σοβαρές ασθένειες, τους ακρωτηριασμούς και τους θανάτους των παιδιών, επικρατούσε έντονα.

Η γενική συνέλευση του ΟΗΕ, λοιπόν, αποφάσισε πως αυτή η κατάσταση έπρεπε να σταματήσει. Έτσι, υπογράφτηκε η σύμβαση για τα δικαιώματα του παιδιού, ώστε από εκεί και πέρα όλα τα παιδιά του κόσμου να είναι ίσα και να έχουν τα ίδια δικαιώματα, χωρίς φυλετικές και οικονομικές διακρίσεις.

Όσο κι αν εμείς καταλαβαίνουμε πως μια σύμβαση δεν είναι αρκετή για να σταματήσει η εκμετάλλευση των παιδιών θα μπορούσαμε να μιλήσουμε στα παιδιά για τον ΟΗΕ και το πόσο σημαντική ήταν αυτή του η κίνηση για την υπογραφή της σύμβασης. Δεν είναι κακή ιδέα τα παιδιά να ξέρουν πως έχουν κι αυτά δικαιώματα και από τώρα να καταλαβαίνουν πως δεν ζουν οι άνθρωποι σε όλο τον κόσμο με αυτά που για εμάς είναι αυτονόητα.

Ζητήστε τους να φτιάξουν τη δική τους διακήρυξη για τα δικαιώματά τους. Θα είναι πολύ ενδιαφέρον…

Με αφορμή τη σημερινή παγκόσμια ημέρα, το Εθνικό Παρατηρητήριο για τα δικαιώματα του παιδιού της Γενικής Γραμματείας Νέας Γενιάς σε συνεργασία με το Συνήγορο του Παιδιού, διοργανώνουν διεθνές συνέδριο με θέμα «Τα δικαιώματα του παιδιού στην Ελλάδα του 21ου αιώνα». Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί στις 22 και 23 Νοεμβρίου 2008 στο ξενοδοχείο Imperial, Αχιλλέως 2-6, πλ. Καραϊσκάκη, Αθήνα, στο πλαίσιο της εκστρατείας για την προστασία και τη διασφάλιση των δικαιωμάτων του παιδιού και την προώθηση της εκστρατείας του ΟΗΕ.

Αφίσσα του συνεδρίου afissa2

Πρόγραμμα του συνεδρίου programma

Δήλωση συμμετοχής deltio_symmetoxhs

 

Το γερμανικό σινεμά ξαναχτυπά…

Είδα «Το κύμα».

Πριν, ήξερα μόνο την υπόθεση. Μετά, έψαξα και διάβασα πολλά. Πριν, ήμουν περίεργη γι’ αυτό το «πείραμα». Μετά, προβληματίστηκα.

Πρόκειται για αληθινή ιστορία, ένας διαφορετικός τρόπος διδασκαλίας για τα ολοκληρωτικά καθεστώτα, από έναν καθηγητή στο Πάλο Άλτο της Καλιφόρνια το 1967. Οι μαθητές του τον ρώταγαν πώς είναι δυνατόν ένας ολόκληρος λαός να έκλεισε τα μάτια και τα αυτιά του απέναντι στις θηριωδίες και τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο όνομα της επικράτησης της Αρίας φυλής.

Η ιστορία του πειράματος έγινε ταινία το 1981 και ως βιβλίο διδασκόταν για αρκετά χρόνια στα γερμανικά σχολεία.

Δεν θα μιλήσω για την ταινία σε ό,τι αφορά τα τεχνικά της μέρη, ούτε θα σας αποκαλύψω την πλοκή της. Θα πω μόνο πως είναι μια ταινία πολιτική, το πρώτο μέρος της ειδικά, αποτελεί το αλφαβητάρι της γέννησης του φασισμού.  Η ανέχεια και η έλλειψη μόρφωσης είναι τα απαραίτητα συστατικά για την χειραγώγηση των μαζών, λέει η ταινία, κι εγώ συμφωνώ.

Οι άνθρωποι όταν ζουν δύσκολα, υποκύπτουν εύκολα στη δύναμη μιας ομάδας που τους κάνει να νιώθουν ασφαλείς και δυνατοί. Η ατομικότητα δύσκολα υπερασπίζεται μέσα σε μια ισχυρή ομάδα και όσοι θέλουν να διαφοροποιηθούν, απομονώνονται. Κάπου εδώ εμφανίζεται και η βία…

Αν την δείτε, ελάτε να συνεχίσουμε τη συζήτηση που ανοίγω εδώ.

 

35 χρόνια «Εδώ Πολυτεχνείο»

Από παιδί, θυμάμαι, η επέτειος του Πολυτεχνείου με άγγιζε. Ίσως επειδή ο πατέρας μου ήταν εκεί την νύχτα της 16ης προς 17η Νοεμβρίου του 1973 και όταν μπορούσα να συνειδητοποιήσω τη σημασία της επετείου, άκουσα με μεγάλη προσοχή τη διήγησή του. Από τότε ξεκίνησα να διαβάζω μανιωδώς τα αφιερώματα στις εφημερίδες, να ακούω τη μουσική της εποχής και φυσικά έχω φυλάξει την κασέτα που ο ίδιος ηχογράφησε με εκπομπές του σταθμού των φοιτητών.

Επίσης θυμάμαι τις προσκοπικές δράσεις με θέμα τη συγκεκριμένη επέτειο. Ευκαιρία για προβληματισμό και συζήτηση. Για το πώς οι άνθρωποι διεκδίκησαν τις ελευθερίες τους και την κρίσιμη στιγμή αποφάσισαν να αγωνιστούν μέχρι τέλους.

Η επέτειος των γεγονότων του Πολυτεχνείου εξακολουθεί να είναι επίκαιρη, όχι μόνο ημερολογιακά, αλλά και λόγω της σημασίας της. Οι άνθρωποι πάντα θα αγωνίζονται για το δικαίωμά τους να δημιουργούν και να εκφράζονται ελεύθερα.

Υπάρχει στη διάθεσή σας υλικό για να χρησιμοποιήσετε σε μια σχετική δράση, καθώς επίσης και πολλές ιδέες. Αν ενδιαφέρεστε, γράψτε σε ένα σχόλιο τα στοιχεία σας ώστε να επικοινωνήσω μαζί σας. (εννοείται πως τα στοιχεία σας δεν θα δημοσιευτούν στο blog).

 

Επιστημονικό Συνέδριο

Το Σώμα Ελλήνων Προσκόπων μας καλεί να συμμετάσχουμε στο Επιστημονικό Συνέδριο που διοργανώνει με θέμα: «Ο ρόλος της Τυπικής Εκπαίδευσης, της Μη Τυπικής και της Άτυπης Μάθησης στη διαμόρφωση της προσωπικότητας των παιδιών και των εφήβων. Τα νέα δεδομένα στα χαρακτηριστικά της ηλικίας».

Το συνέδριο θα απασχολήσουν, μεταξύ άλλων, οι ενδεχόμενες μεταβολές στα χαρακτηριστικά της ηλικίας και η ανταπόκριση των παιδιών, των εφήβων και των νέων σε ένα εκπαιδευτικό-παιδαγωγικό πρόγραμμα με βιωματικές μεθόδους. Θα συζητηθεί και ο ρόλος του εθελοντισμού στην ανάπτυξη του ευρύτερου κοινωνικού συνόλου.

Η Προσκοπική Κίνηση ως μια παιδαγωγική κίνηση οφείλει να συζητά και να αντιμετωπίζει τις νέες προκλήσεις. Είναι ευκαιρία για όλα τα ενήλικα μέλη μας, αλλά και για όποιον άλλον ενδιαφέρεται, να συμμετέχει σε μια συζήτηση τα συμπεράσματα της οποίας θα βοηθήσουν στη βελτίωση των μέσων που χρησιμοποιεί η παιδαγωγική μέθοδος του Σώματος Ελλήνων Προσκόπων.

Το συνέδριο θα γίνει στο Μέγαρο Εθνικής Τράπεζας (Αιόλου 82-84, Αθήνα) στις 8 και 9 Νοεμβρίου 2008 και τελεί υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων και πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Νέας Γενιάς και της Σχολής Ανθρωπιστικών Σπουδών του Ελληνικού Ανοικτού Πανεπιστημίου.

Η έναρξη των εργασιών του συνεδρίου θα γίνει το Σάββατο 8 Νοεμβρίου στις 10.00 το πρωί. Μετά τη λήξη του Συνεδρίου θα δοθούν βεβαιώσεις συμμετοχής.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

** αφίσα και πρόγραμμα συνεδρίου εδώ : an_095_08

 

Εντυπωσιακό…!

Πληκτρολογήστε maps.live.com, πηγαίνετε πάνω από την πόλη που θέλετε και επιλέξτε bird’s eye. Αυτομάτως θα πετάξετε πάνω απ’ την πόλη και θα δείτε τα πάντα..

 

Οδηγός σεξουαλικής υγείας – Συμβουλές για βαθμοφόρους

Αυτός είναι ο τίτλος του νέου «οδηγού» που δημοσίευσαν οι Άγγλοι πρόσκοποι, εντάσσοντας στο πρόγραμμα δραστηριοτήτων τους την έννοια της σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης.

Όπως γράφουν στην παρουσίαση τους : «…ο Προσκοπισμός πάντα προωθούσε την ασφάλεια και την υπευθυνότητα στις σχέσεις των νέων μελών του, αλλά για πρώτη φορά οι συμβουλές για τη σεξουαλική υγεία περιλαμβάνονται στο πρόγραμμα δραστηριοτήτων του».

Προφανώς άκουσαν τη φωνή της κοινωνίας στην οποία οι νέοι ξεκινούν να έχουν σεξουαλική ζωή από τα 14 τους χρόνια.

Θεωρούν πως : «…ο Προσκοπισμός μπορεί να συμπληρώσει ουσιαστικά τις πληροφορίες που ήδη προσφέρονται στα σχολεία, γιατί το «απλό» περιβάλλον και η εμπιστοσύνη ανάμεσα στα μέλη μιας προσκοπικής ομάδας διευκολύνει τη συζήτηση θεμάτων που είναι ίσως δύσκολο να τεθούν οπουδήποτε αλλού».

Είναι εύκολα αντιληπτό, πιστεύω, από όλους, πως το θέμα της σεξουαλικής αγωγής είναι εξαιρετικά ευαίσθητο και εύκολα παρεξηγήσιμο. Προσωπικά θεωρώ πως είναι μια χρήσιμη δουλειά αυτή των Άγγλων προσκόπων για το συγκεκριμένο θέμα. Θα το διαπιστώσετε κι εσείς διαβάζοντας τις ιδέες τους για τον τρόπο προσέγγισης από τους βαθμοφόρους. advices-for-sexual-health-within-scouting1

Ας μη βιαστούμε να το υιοθετήσουμε. Τα δεδομένα της ελληνικής κοινωνίας όσον αφορά την οικογένεια, τη θρησκεία, την εκπαίδευση, είναι διαφορετικά από αυτά της αγγλικής κοινωνίας. Χρειάζεται όμως να το δούμε ως μια καλή αφορμή για προβληματισμό και συζήτηση.

Διαβάστε το σχετικό κείμενο στην ιστοσελίδα τους και δείτε τη συνέντευξη ανιχνεύτριας και βαθμοφόρου στο BBC.

 

Μαστόδοντας 3.000.000 ετών στη Μηλιά Γρεβενών!

Η ανασκαφική ομάδα του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, βασίστηκε στις πληροφορίες ενός κατοίκου της Μηλιάς. Αυτή ήταν η αφορμή, 12 χρόνια πριν, για να βρεθούν στην περιοχή, να ξεκινήσουν ανασκαφές και να αποκαλύψουν ένα από τα πιο σημαντικά ευρήματα που αφορούν την παλαιοντολογία. Πρόκειται για τον μαστόδοντα Mammut Borsoni, ο οποίος διαθέτει χαυλιόδοντες μήκους 5,02 μέτρων και είναι ο πρόγονος του σημερινού ελέφαντα.

Όλα τα απολιθώματα που ήρθαν στο φως, έχουν παραμείνει στον τόπο τους, στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Μηλιάς!

Είναι σίγουρο πια πως η Ελλάδα έχει πλούσιο προϊστορικό παρελθόν. Στην παλαιοντολογία κάθε απολίθωμα, κάθε λείψανο φυτού ή ζώου είναι σημαντικό γιατί μας βοηθάει να μάθουμε το παρελθόν μας και με τη γνώση αυτή, να μιλήσουμε για το μέλλον. Είναι επίσης συγκλονιστικό να βλέπουμε την εξέλιξη των ειδών μέσα σε εκατομμύρια χρόνια.

Δεν είναι ενδιαφέρον θέμα για έρευνα με την Κοινότητα Ανιχνευτών σας;

 

Έκθεση Δημήτρη Μυταρά – «Ένας ανθρωποκεντρικός κόσμος»

Ένας κορυφαίος ζωγράφος, μια ιδεώδης διαδρομή στον κόσμο της δημιουργίας, με κέντρο τη μικρή ή τη μεγάλη ιστορία του ανθρώπου. Ο Δημήτρης Μυταράς, μέλος της Ακαδημίας Αθηνών και τέως Πρύτανης της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών, πρωτοπορεί για μια ακόμη φορά εκθέτοντας άγνωστα και γνωστά του έργα από το 1964 έως το 2008. Στην έκθεση πρωτοπαρουσιάζεται η εντυπωσιακή εγκατάσταση Παναγία η Καταφυγιώτισσα, με την ιδιότυπη ιστόρησή της, βασισμένη στο γνώριμο εξπρεσιονιστικό του ύφος.

Η έκθεση εγκαινιάστηκε στις 17 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει ως τις 21 Νοεμβρίου 2008 στο Ίδρυμα Εικαστικών Τεχνών και Μουσικής Β & Μ Θεοχαράκη, Βασ. Σοφίας 9, Αθήνα.

«Η τέχνη από μόνη της είναι μια εικόνα, ένα όραμα, ένα σύννεφο! Η τέχνη ούτε απομυθοποιείται, ούτε μπορεί κανείς να την βάλει σε μέτρο. Είναι ένα σύννεφο, ένας άνεμος, ο οποίος περνά και σε γοητεύει, κάνει αυτό που θέλει, δεν εκλογικεύεται… Δεν υπάρχει μέθοδος. Το ίδιο λέω και στους μαθητές μου. Υπάρχει μόνο το πλησίασμα το συναισθηματικό. Εσείς έχετε προσπαθήσει ποτέ να εξηγήσετε γιατί σας αρέσει το τριαντάφυλλο;

Οι νέοι σήμερα έχουν απέναντί τους μια κοινωνία που τους αντιμετωπίζει με πολύ άσχημο τρόπο. Οι στόχοι και οι αξίες έχουν μετατοπιστεί. Σήμερα υπάρχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον για την οικονομική σκοπιά των πραγμάτων και το κέρδος. Αν ανοίξετε το ραδιόφωνο και την τηλεόραση θα καταλάβετε τι εννοώ. Εκεί φαίνονται οι αρχές και η αγωγή των νέων σήμερα που πιστεύουν ότι το σημαντικότερο που μπορεί να πετύχει κανείς σήμερα είναι να γίνει ποδοσφαιριστής ή τραγουδιστής.

Έχω όμως δει χιλιάδες παιδιά με φιλοδοξίες να αγωνίζονται και νομίζω ότι δεν πρέπει να έχει κανείς αναστολή να πει μια σωστή κουβέντα. Αν λέει τη γνώμη του χωρίς ιδιοτέλεια, τότε σε κάτι εξυπηρετεί. Σε μια κοινωνία η οποία αναζητά όλο και περισσότερα πράγματα, όλο και περισσότερα οφέλη, όλο και περισσότερο πλούτο, αξίζει να είναι κανείς περισσότερο διακριτικός…» Δ.Μ.

Τι σημαίνει να ζεις χωρίς ιδιοτέλεια; Σημαίνει να εκτιμάς τον ανθρώπινο πλούτο. Να επιβραβεύεις την τιμή, την αβρότητα, την ειλικρίνεια. Να πιστεύεις στον άνθρωπο. Ας γίνει η σπουδαία αυτή έκθεση το ερέθισμα για να βιώσουμε συναισθηματικά τις ανθρώπινες αξίες, όπως αυτές αποκαλύπτονται μέσα από την αληθινή τέχνη…

(πηγή: «Κ» Καθημερινής 19.10.08)

 

Μαθήματα ξένων γλωσσών

Έχει κυκλοφορήσει και η σχετική ανακοίνωση της Ε.Π.Αττικής, την οποία μπορείτε να δείτε εδώ : mathimata-xenon-glosson-ep-attikis

Τα μαθήματα θα απευθύνονται σε βαθμοφόρους, μέλη του προσκοπικού δικτύου και μέλη Ε.Κ.Σ.

Είναι καλή περίπτωση. Σκεφτείτε το σοβαρά…

 

Επίκαιρη ταινία : «Ξυπόλητο Τάγμα»

Η ταινία «Ξυπόλητο Τάγμα» (σκηνοθεσία : Γκρεγκ Τάλλας) αναφέρεται στην αντίσταση των παιδιών κατά της Γερμανικής κατοχής στη Θεσσαλονίκη.

Στα τέλη της δεκαετίας του ’40, βρισκόταν στην Αμερική ο ηθοποιός του Κρατικού Θεάτρου Νίκος Κατσιώτης, ο οποίος συζητώντας με τον σκηνοθέτη Γκρεγκ Τάλλας του διηγήθηκε πως την ημέρα που η Θεσσαλονίκη γιόρταζε την απελευθέρωσή της, το Νοέμβριο του 1944, στο τέλος της διαδήλωσης ακολουθούσε ένα τσούρμο από κουρελήδες πιτσιρικάδες οι οποίοι κρατούσαν ένα πανό που έγραφε «Ξυπόλητο Τάγμα». Ήταν τρόφιμοι ορφανοτροφείων της Θεσσαλονίκης τα οποία έκλεισαν οι Γερμανοί κι έτσι τα παιδιά βρέθηκαν στο δρόμο. Τα παιδιά για να επιβιώσουν μέσα στην κατοχική Ελλάδα του 1943, συνέστησαν μια ηρωική συμμορία σαλταδόρων που έκλεβε τους Γερμανούς και τους μαυραγορίτες για να συντηρεί τα μέλη της κι όσους μπορούσε απ’ το φτωχό λαό που δυστυχούσε, ενώ παράλληλα βοηθούσε με διάφορους τρόπους στην Αντίσταση.

Συγκλονισμένος από τη διήγηση του Κασιώτη, ο Τάλλας αποφάσισε να κάνει το «Ξυπόλητο Τάγμα» ταινία. Η μουσική της ταινίας είναι του Μίκη Θεοδωράκη (το πρώτο φιλμ για το οποίο έγραψε μουσική). Είναι επίσης η πρώτη ελληνική ταινία που βραβεύτηκε σε διεθνές φεστιβάλ (1955-Μέγα βραβείο στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Εδιμβούργου).

Το «Ξυπόλητο Τάγμα» έχει γίνει αντικείμενο μελέτης πολλών καθηγητών ιστορίας κι έχουν αναφερθεί σ’ αυτό πολλοί άνθρωποι της τέχνης.

Προβάλλεται στον κινηματογράφο Φιλίπ (Θάσου 10, πλατεία Αμερικής). Προβολές γίνονται και απογεύματα Κυριακής. Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνείστε : 210-86 64 030, 210-86 64 378, 210-86 60 951.

 

Μια απλή φωτογραφία;

Τη φωτογραφία αυτή, ίσως να την έχετε ξαναδεί. Τραβήχτηκε το 1994 από τον Νοτιοαφρικανό φωτορεπόρτερ, Κέβιν Κάρτερ, στο Σουδάν. Δείχνει ένα παιδάκι να προσπαθεί, σχεδόν έρποντας, να φτάσει λίγα μέτρα πιο πέρα, όπου άνθρωποι της UNICEF μοίραζαν φαγητό. Πίσω του, στα 2-3 μέτρα, ένας γύπας περιμένει…

Ξέρετε τι περιμένει πάντοτε ένα όρνιο. Να πεθάνει το θήραμά του και μετά να ορμήξει να το φάει. Δυστυχώς δεν μάθαμε ποτέ τι απέγινε το παιδάκι της φωτογραφίας. Γράφτηκε πως ο Κάρτερ το σήκωσε και το πήγε στους γιατρούς, ή και στο κέντρο όπου μοίραζε συσσίτιο η UNICEF, αλλά κανείς δεν ξέρει. Ο ίδιος, όποτε ρωτήθηκε, έλεγε «το πήραν». Ποιοι; Που; Κανείς ποτέ δεν έμαθε.

Μόλις 14 μήνες αφότου συνέλαβε με τον φακό του αυτήν την συγκλονιστική σκηνή, ο Κάρτερ ανέβαινε συγκινημένος στο πλατό της Βιβλιοθήκης Μεμόριαλ του Πανεπιστημίου της Κολούμπια, και παραλάμβανε το Βραβείο Πούλιτζερ για θεματική φωτογραφία. Ο Κάρτερ έγινε διάσημος. Δεν έμεινε εστιατόριο και νυχτερινό κέντρο της μόδας, στη Νέα Υόρκη, στο οποίο να μην τον πάνε. Όλοι οι εκδότες εφημερίδων και περιοδικών ήθελαν να τον γνωρίσουν και να κλείσουν συνεργασία μαζί του. Τελικά, συμφώνησε με το φωτοειδησεογραφικό πρακτορείο Sygma, το οποίο έχει στην ομάδα του τους περίπου 200 κορυφαίους φωτορεπόρτερς στον κόσμο.

Το πρωί της Τετάρτης 27 Ιουλίου, τελευταία μέρα της ζωής του, ο Κάρτερ φαινόταν χαρούμενος. Εμεινε στο κρεβάτι μεχρι το μεσημέρι, και όταν σηκώθηκε πήγε στην εφημερίδα Weekly Mail για να παραδώσει μια φωτογραφία του. Εκεί, για μία ακόμη φορά, συννέφιασε, και άρχισε να μιλάει απότομα στους δημοσιογράφους και αρχισυντάκτες, λέγοντάς τους πως δεν κάνουν καλά τη δουλειά τους και ότι «ενώ κόσμος σκοτώνεται και πεθάνει από πείνα εκεί έξω, εσείς κάθεστε εδώ, στα πολυτελή γραφεία σας». Εκείνοι, συνηθισμένοι πιά από τέτοια ξεσπάσματά του, του σύστησαν, πάλι, να πάει να δεί έναν θεραπευτή. Ένας, μάλιστα, του έδωσε το τηλέφωνο μιας ψυχοθεραπεύτριας, και τον προέτρεψε να επιδιώξει τη βοήθειά της.

Δύο μήνες μετά την παραλαβή του Βραβείου Πούλιτζερ, και έχοντας επιστρέψει πιά στη χώρα του, τη Νότιο Αφρική, ο Κέβιν Κάρτερ βρέθηκε νεκρός από τις αναθυμιάσεις μονοξειδίου του άνθρακα, μέσα σ’ ένα κόκκινο φορτηγάκι, στο Γιοχάνεσμπεργκ, κοντά σ’ ένα ποταμάκι όπου συνήθιζε να παίζει όταν ήταν παιδί. Στην εξάτμιση βρέθηκε συνδεδεμένο ένα λάστιχο, από αυτά που ποτίζουμε τους κήπους. Αυτό έφερνε το αέριο απ’ έξω, μέσα.

Στο πίσω κάθισμα, κάτω από το σακίδιό του, βρέθηκε ένα σημείωμα: «Λυπάμαι, ειλικρινά λυπάμαι. Ο πόνος της ζωής ξεπερνά τη χαρά της. Και την ξεπερνά ως το σημείο εκείνο, που πιά η ζωή δεν αντέχεται. Χωρίς λεφτά για τηλέφωνο, για το νοίκι μου, για να υποστηρίξω το παιδί μου, για να ξεπληρώσω τα χρέη μου, χρήματα, χρήματα, χρήματα… Μα πάνω απ’ όλα, οι εφιάλτες από τις ζωντανές μνήμες από δολοφονίες, και πτώματα, και θυμός πολύς, και πόνος ανείπωτος, για παιδιά που πεινάνε, για τρελούς, συχνά και αστυνομικούς, που πατάνε τη σκανδάλη, δεν αντέχω άλλο. Φεύγω…».

Το βάρος της φήμης ήταν μόνο το οριστικό, δραματικό χτύπημα ενός θανάτου που τον είχε «προβλέψει» και προετοιμάσει η ίδια η προσωπικότητα του Κάρτερ, η πίεση να είναι ο πρώτος που θα φτάσει εκεί όπου είναι η δράση, ο φόβος ότι οι φωτογραφίες του ποτέ δεν ήταν όσο καλές θα έπρεπε, ή υπαρξιακή διαύγεια που τον κυρίευε όποτε συνειδητοποιούσε ότι εκείνοι που φωτογράφιζε σκοτώνονταν, εκείνος ζούσε, εκείνοι πέθαιναν ανώνυμοι, εκείνος συνέχιζε να ζει αποκτώντας φήμη, εκείνοι έλιωναν από την πείνα, εκείνος από την αχορτασιά φούσκωνε.

Ο Κάρτερ δεν είχε να διαχειριστεί μόνο τη φήμη του που εκτοξεύτηκε με το Πουλιτζερ. Είχε να διαχειριστεί και τα «ενδότερα βάσανα» που του γέννησε η ίδια του η δουλειά. Ο ίδιος, παραδέχτηκε ότι όταν είδε να προσγειώνεται ο γύπας λίγα μέτρα δίπλα από το ετοιμοθάνατο κοριτσάκι, περίμενε εκεί, ακίνητος, επί 20 λεπτά, μέχρι να πετύχει «τη καλύτερη πόζα». Είχε πει, μάλιστα, πως ήλπιζε ότι ο γύπας, κάποια στιγμή θα άνοιγε τα φτερά του, και ότι «αυτή θα ήταν η πιο φοβερή φωτογραφία, γιατί θα έμοιαζε σαν να ήταν έτοιμο να … σκεπάσει και να εξαφανίσει το παιδί».

 

Μια μοναδική συνάντηση!

Μια μεγάλη ομάδα Ιαπώνων που έζησαν σαν παιδιά την έκρηξη των ατομικών βομβών στη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι έρχονται με πλοίο την επόμενη Τρίτη στον Πειραιά σαν πρεσβευτές ειρήνης και κήρυκες αντιπολεμικών μηνυμάτων.

Είναι οι τελευταίοι επιζήσαντες από τον πυρηνικό όλεθρο εκείνης της εποχής και είναι η τελευταία φορά που ταξιδεύουν εκτός Ιαπωνίας γιατί είναι ηλικιωμένοι άνθρωποι.
Το Πλοίο της Ειρήνης που τους/τις μεταφέρει πραγματοποιεί το γύρο του κόσμου σε 102 μέρες με αίτημα ΕΝΑΝ ΚΟΣΜΟ ΧΩΡΙΣ ΠΥΡΗΝΙΚΑ.

Την Τρίτη 14 Οκτωβρίου, στις 5.30΄ το απόγευμα στο 5ο Δημοτικό Σχολείο Ταύρου (Γρηγορίου Λαμπράκη 1 και Πειραιώς, τηλ. 210.3414317) μια ομάδα Ιαπώνων συνοδευόμενοι από μεταφραστές θα εκθέσουν την εμπειρία τους και θα συνομιλήσουν με το κοινό.

Να πάμε όλοι και όλες!
Κάντε το γνωστό παντού, η εκδήλωση είναι ανοιχτή σε όλους όσοι ενδιαφέρονται για το θέμα και αγαπούν την ειρήνη.

*** Αγαπητοί φίλοι, για λόγους που δεν έχω διευκρινήσει, η συνάντηση με τους γέροντες επιζήσαντες δεν έγινε εχθές. Προφανώς έγινε κάποια αλλαγή στο πρόγραμμα του ταξιδιού. Θα είναι όμως στο 5ο Δημοτικό Σχολείο του Ταύρου αύριο, Πέμπτη 16 Οκτωβρίου στις 6 το απόγευμα. Υπάρχει και το τηλέφωνο του σχολείου πιο πάνω για επιβεβαίωση.